ผู้อาศัย คนพื้นเมือง, คนท้องถิ่น อังกฤษ

• n.
  inhabitant
  ชื่อพ้อง: dweller; resident; occupant

• ผู้     n. 1. person; clf. 2. classifier for people. ตัวอย่าง:
• ผู้อาศัย     [phū ā sai] n. - inhabitant ; tenant ; occupant ; resident ; dweller -
• อา     n. younger paternal uncle or aunt, i.e. the younger brother or sister of
• อาศัย     1) n. habitat ที่เกี่ยวข้อง: natural environment 2) v. use
• คน     n. 1. a person, a man or a woman, a human being, a human; 2. a body, a
• คนพื้นเมือง     n. native ที่เกี่ยวข้อง: primitive, inhabitant, local person
• นพ     [nop] adj. - new adj. num. - nine
• พื้น     n. 1. the floor, ground; 2. surface (of earth, water, etc.).
• พื้นเมือง     adj. native ที่เกี่ยวข้อง: local, domestic, homemade
• เม     west
• เมือง     n. 1. town, city; 2. country. ตัวอย่าง: พรุ่งนี้ผมจะเข้าเมือง I
• มือ     n. hand(s). ตัวอย่าง: เราผูกมือและเท้าของเขาไว้ We tied his hands and
• คนท้องถิ่น     [khon thøng thin] n. exp. native ; local people ; indigenous people
• ท้อ     1) n. peach 2) v. discourage ที่เกี่ยวข้อง: be in
• ท้อง     n. 1. stomach; 2. bottom (of a boat, ship, sea), bed (of a canal); 3.
• ท้องถิ่น     n. area, district, locality.
• ถิ่น     n. area ที่เกี่ยวข้อง: region, part